Jasmijn Koelink begeleidt je in totale ontspanning: laat de duizenden gedachten die ronddwalen in je hoofd verstillen – met de lijkhouding Savasana komen lichaam en geest tot rust.

Ik voel me geraakt terwijl ik de yogazaal rondkijk. Ik heb net mijn studenten in Savasana – de laatste yogahouding – begeleid. Ze liggen op hun rug als ik ze uitnodig om hun lichaam zo volledig mogelijk te ontspannen. En ontspannen is niet voor iedereen even makkelijk – ik zie ogen nog rondkijken, vingers rusteloos bewegen of studenten naar hun gezicht reiken. Zojuist heb ik ze eraan herinnerd dat deze houding van totale ontspanning je helpt om dagelijkse dingen, gedachtespinsels, e-mails, telefoongesprekken, boodschappenlijstjes los te laten. Wat allemaal momenten zijn die je voorbereiden op het grote loslaten, namelijk je sterven.

Zelf voelde ik in deze houding voor het eerst écht dat mijn enige zekerheid in dit leven is dat alles veranderd. Terwijl ik bezweet en uitgestrekt op de vloer lag, voelde ik mijn lichaam elke minuut veranderen. En dat ik hier getuigen van ben bij anderen, ontroert mij elke keer. En in deze houding voel ik gek genoeg ook de meeste dankbaarheid voor het hebben van een lichaam. Ook omdat ik weet dat het tijdelijk is.

Probeer ook eens de lijkhouding met in gedachten dat het je voorbereidt om kleine en grote dingen los te laten, en het je misschien wel voorbereid op het moment van sterven.

Totale ontspanning

Om de houding zo aangenaam en ontspannen mogelijk te maken, zorg ervoor dat je warm bent gekleed, of bedek jezelf eventueel met een deken. Houdt daarbij ook enkele hulpmiddelen bij de hand, zoals een kussen, oogkussen of blokken.

Stap 1: ga op je rug liggen, houd je knieën gebogen, je voeten op de grond.

Stap 2: strek je armen langs je bovenlichaam uit en draai je handpalmen omhoog. Hierdoor houd je de voorkant van je lichaam open. Zorg dat je oksels ruimte hebben, beweeg eventueel je armen meer opzij.

Stap 3: draai je hoofd lichtjes naar rechts en links. Rust vervolgens de achterzijde van je schedel in het midden. Breng je kin iets naar je borstbeen, zodat je je nek verlengt en houd je keel vrij.

Tip: je kunt een deken onder je hoofd plaatsen als je merkt dat je spanning in je nek of schouders vasthoudt. Kies een hoogte waarbij je voorhoofd iets hoger is dan je kin.

Stap 4: draai wat met je ogen en beweeg ze vervolgens naar stilte. Je kunt je ogen sluiten, of iets open houden als dat prettiger aanvoelt.

Tip: je kunt ook een oogkussen of sjaal over je ogen leggen om het licht te blokkeren of voor (extra) ontspanning.

Stap 5: strek nu langzaam één voor één je benen uit op de grond. Als je op een yogamat ligt, spreid je je benen op mat breedte. Laat je benen gerust naar buiten rollen.

Tip: als je (te veel) druk in je onderrug voelt, plaats dan een opgerolde deken of een kussen onder je knieën, of één blok onder elk dijbeen. Dit geeft het gebied rondom je onderrug en heiligbeen meer ruimte, dus ontspanning.

Tip: om je houding te optimaliseren kun je ook een kussen of zandzak op je buik leggen. Dit kan uitnodigen om dieper te ontspannen.

Stap 6: adem dan diep in. Zucht of adem uit door je mond. Laat je kaken ontspannen, verzacht je gezicht. Laat je adem een natuurlijk ritme vinden. Voel hoe je adem jou ademt. Ontspan je tong. Laat een diepe zucht als je merkt dat je in gedachten gevangen raakt, onnodige spanning vasthoudt in een lichaamsdeel of omdat je het prettig vindt.

Tip: je kunt ook bewust elk lichaamsdeel even aanspannen om vervolgens weer te ontspannen. Hiermee stimuleer je het lichaam om los te laten en te bewegen naar volledige overgave.

Blijf ongeveer tien minuten in deze houding liggen.

Loslaten is ook een beetje sterven

Mijn yogamat is de eerste plek waar ik mij heb voorbereid op ‘de dood’. In het begin was het onwennig, om mijn eigen sterven te oefenen. Ik weet dat ik ooit afscheid van mijn lichaam neem. Ik weet alleen niet wanneer. Nu oefen ik haast dagelijks om volledig aanwezig te zijn, in het moment, in mijn lichaam. Ik probeer mijn spieren te ontspannen. Alleen welke spier – van overgave, genade of misschien wel dankbaarheid? – ik écht zal ontspannen, ontdek ik pas als het zover is. Tot die tijd kom ik – op fabelachtige wijze – opnieuw tot leven.

Jasmijn Koelink
Jasmijn Koelink
Meer van deze auteur